مدیر پایگاه میراث فرهنگی الموت خبر داد:
پرونده «منظر فرهنگی الموت» امسال به یونسکو می‌رسد
«قلعه الموت» اوایل دهه ۸۰ در فهرست میراث ملی ایران ثبت شد و از سال ۱۳۹۳ پرونده آن برای ثبت جهانی به یونسکو رفت، اما کارشناسان و ارزیابان یونسکو که به ایران آمدند، پس از مشاهده شرایط ساخت‌وسازها و درخت‌کاری‌ها در محوطه تاریحی الموت، جهانی شدن این اثر را رد کردند. از همین رو، این پرونده با عنوان «منظر فرهنگی الموت» در نوبت بررسی یونسکو قرار گرفت. هرچند گسترش باغ‌ها و درخت‌کاری‌ها، زمین‌خواری‌ها، ساخت‌وسازها و جاده‌سازی‌ها موقعیت این اثر را برای بررسی در یونسکو نگران‌کننده کرده است.
به گزارش سبحان ، حمیده چوبک درباره آخرین وضعیت پرونده ثبت جهانی «منظر فرهنگی الموت»، اظهار کرد: سال گذشته پیش‌نویس پرونده آن را ارسال کردیم و باید اصلاحاتی روی آن انجام دهیم. در حال حاضر با دستوری آقای دارابی ـ معاون میراث‌فرهنگی کشور ـ این پرونده در اولویت است که امسال تکمیل و برای ارسال به یونسکو آماده می‌شود تا ارزیابان یونسکو هم برای بازدید از آن بیایند.
مدیر پایگاه میراث فرهنگی الموت با اشاره به وضعیت حفاظت و نگهداری این محطوه باستانی، گفت: در این محوطه پایگاه میراث فرهنگی وجود دارد و با حضور دائمی پایگاه تمام اصول مدیریتی برای ثبت جهانی یک اثر رعایت می‌شود؛ پایش مداوم، حفاظت، مرمت و کاوش اقداماتی هستند که برای الموت انجام می‌شود. در این منطقه تاکنون ١۴ فصل کاوش انجام شده است که فصل بعدی آن هم از همین ماه آغاز می‌شود. این کاوش‌ها موجب شده که به شناسایی آثار و دوره‌های تاریخی آن‌ها اشراف داشته باشیم. یافته‌های معماری هم که تاکنون به‌دست آمده مرمت و حفاظت می‌شود.
او با بیان این‌که قدمت یافته‌های معماری الموت به دوران حسن صباح (قرن پنجم هجری)، ایلخانی، صفوی و قاجاری مربوط می‌شود، افزود: آثاری از استقرارها و تغییرهای معماری از این دوره‌ها در کاوش‌های باستان‌شناسی الموت یافت شده است که مهم‌ترین دوره آن به قرن پنجم تا هفتم هجری (دوران اسماعیلیه) مربوط است که اوج شکوه آن بوده و مرکز دینی، علمی و فرهنگی دوران تشیع بوده است.
چوبک همچنین درباره تعرض‌ها و ساخت‌سازهای غیرمجازی که در حریم الموت انجام شده است، گفت: ساخت‌وسازهایی در روستاهای «کارندچال» و «خشکچال» انجام شده که باید اصلاح شوند. همچنین با دستور اکید استانداری ضوابط ساخت‌وساز در قالب طرح هادی لحاظ شده تا دیگر مشکلی برای ثبت جهانی اثر در یونسکو نداشته باشیم.
مدیر پایگاه میراث فرهنگی الموت ادامه داد: از حدود دو سال پیش روی پرونده بازنگری ضوابط عرصه و حریم الموت نیز کار کردیم. در این پرونده برای حفاظت آن تعریف و تاکید بیشتری شده است؛ البته این بازنگری به این معنا نیست که عرصه و حریم الموت کوچک شده بلکه نقاط آن دقیقا مشخص شده است و به جای ضوابط عمومی که در گذشته تعریف شده بود، ضوابط خاص برای هر منطقه تعریف شده است. به اصطلاح یک طرح تفصیلی برای حریم و عرصه آن در نظر گرفته شده است. روی این طرح‌ها مطالعه انجام دادیم و پرونده آن آماده است، اما هنوز در شورای فنی میراث فرهنگی تصویب نشده است.
چوبک درباره وضعیت بودجه و اعتباری که به الموت تخصیص داده می‌شود، اظهار کرد: سالانه بودجه‌ای برای حفاظت، مرمت و کاوش الموت در نظر گرفته می‌شود، این بودجه کافی نیست، اما حداقلی است برای حفاظت و نگهداری اثر.
